Ο Lucas από τους Gormiti και ο άγριος και πολύ κακός πειρατής των 7 θαλασσών Jack Alkis Sparrow συμμάχησαν την περασμένη Κυριακή και πολέμησαν εναντίον του φοβερού τέρατος που λέγεται ΜΑΜΑ, συχνάζει σε κουζίνες και έχει για όπλα του τεράάστιες κουτάλες και φλογοβόλες πρεσοσιδερώστρες. Ο αγώνας ήταν δύσκολος... Τελικά το ΜΑΜΑ ηττήθηκε κατά κράτος.
Κι ο πειρατής βρέθηκε για άλλη μια φορά στο κέντρο υγείας με τραύμα στο μέτωπο.... ευτυχώς επιπόλαιο.
Είναι απίστευτο... Εκεί που παίζουν και χαίρονται και γελάνε, σκοντάφτει ένας και να τα αίματα....
Τέλος πάντων, πάει πέρασε, μόνο αυτοκόλλητο του έβαλαν, αλλά θέλω να τον πλύνω...χαχαχαχα βρωμάει σαν πειρατής....Νομίζω πως αύριο θα μπορώ να τον πλύνω, πέρασαν αρκετές μέρες...
Όμως ξέχασα να συμπληρώσω πως ο Lucas Gormiti χτύπησε το μάτι του σήμερα στο σχολείο και είναι και αυτός σαν πειρατής, μια και του τό'κλεισε ο οφθαλμίατρος...
Θέλω μια ήήήρεμη μέρα χωρίς απρόοπτα στο σπίτι ή σχολείο... Is it too much to ask? :D
Κι ο πειρατής βρέθηκε για άλλη μια φορά στο κέντρο υγείας με τραύμα στο μέτωπο.... ευτυχώς επιπόλαιο.
Είναι απίστευτο... Εκεί που παίζουν και χαίρονται και γελάνε, σκοντάφτει ένας και να τα αίματα....
Τέλος πάντων, πάει πέρασε, μόνο αυτοκόλλητο του έβαλαν, αλλά θέλω να τον πλύνω...χαχαχαχα βρωμάει σαν πειρατής....Νομίζω πως αύριο θα μπορώ να τον πλύνω, πέρασαν αρκετές μέρες...
Όμως ξέχασα να συμπληρώσω πως ο Lucas Gormiti χτύπησε το μάτι του σήμερα στο σχολείο και είναι και αυτός σαν πειρατής, μια και του τό'κλεισε ο οφθαλμίατρος...
Θέλω μια ήήήρεμη μέρα χωρίς απρόοπτα στο σπίτι ή σχολείο... Is it too much to ask? :D
Αχ Κωνσαντίνα ειλικρινά παρόλη την στεναχώρια που τα μικρούλια χτύπησαν, η ανάρτησή σου μου έφερε μεγάλα χαμόγελα!!! Φανταστική περιγραφή και αυτό το ΜΑΜΑ τριγυρνά και κάπου εδώ........
ReplyDeleteΦιλιαααααα
Αχ ταλαίπωρη μαμά σε νιώθω, μια ήρεμη μέρα...Τι ζητάς κι εσύ και που να το βρεις...
ReplyDeleteΑπό την άλλη, έχω και τη μαμά μου που μου λέει: "τωρα να τα χαρείς, κι ας κάνουν φασαρίες.Κοίτα το δικό μου σπίτι, όλα στη θέση τους.Ας σας είχα πάλι μικρά κι ας μου το κάνατε άνω κάτω..."
Γι' αυτό το μόνο που μένει είναι να το διασκεδάζουμε!
Αχ αυτά τα μικρά ζουζούνια τι σκανταλιάρικα που είναι? Τα ματιά μας 54 πρέπει να έχουμε!!! Αλλά όταν κοιτάς τέτοια φώτο όλα τα ξεχνάς!!
ReplyDeleteΚαι του χρόνου μάσκαρες και χωρίς απώλειες!!!
ReplyDeleteΟμορφα τυπάκια τα μικρά να σου ζήσουν!
Θα συμφωνήσω με την Νίκη:να χαίρεσαι την καθε τους στιγμή, γιατί τα χρονια φεύγουν σαν νερό και μετά...ασε...μοναξιά και βουβαμάρα.
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ...ΕΙΣΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΗΡΕΜΗ ...ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟ ΕΛΕΓΧΩ ΤΟΣΟ ΚΑΛΟ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΜΙΑ ΥΣΤΕΡΙΑ ΟΤΑΝ ΚΑΤΙ ΠΑΘΕΝΟΥΝ....ΚΑΛΗ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΤΗ....
ReplyDeleteΆμα μεγαλώσουν θα κοιτάς τα σημάδια τους και θα λες. Αυτό είναι από εκείνες τις απόκρηες που είχες ντυθει πειρατής......., το άλλο από τότε που....Περαστικά μόνο να είναι.
ReplyDeleteΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ!!!
ReplyDeleteΠΕΡΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ..
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ..ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΠΙΟ ΗΡΕΜΗ..
ΚΑΛΗ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΤΗ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ!!
Τώρα αν πω για πολλοστή φορά "κάποιον μου θύμισες" θα μου ξαναμιλήσεις;;;;;!!!Αγόρια ...τί να πεις!!!!Αν δε συνοδεύεται το παιχνίδι και από ένα "παράσημο" δε γίνεται!!!!Μόνο να περνάνε και να τα θυμόμαστε μετά από χρόνια και να γελάμε!!!Να τα χαίρεσαι και να περάσετε καλά αύριο!!!!Φιλιά!!!
ReplyDeleteΑχ,βρε Κωνσταντίνα και σήμερα το πρωί σκεφτόμουν κι έλεγα πού χάθηκε αυτό το κορίτσι?Περαστικά και στα δύο ζουζούνια...πάντως μπράβο γιατί η ανάρτηση δεν βγάζει καμιά γκρίνια ,το αντίθετο μας δίνει κουράγιο να αντιμετωπίζουμε τις αναποδιές με χιούμορ όπως εσύ!!Μια μεγάλη αγκαλιά σου στέλνω.
ReplyDeleteΠεραστικά στα μικρούλια.Να έχεις μια ήρεμη Τσικνοπέμπτη!Φιλιά Κωνσταντίνα!
ReplyDeleteΤα αγόρια σου είναι μούρλια, αλλά και το ΜΑΜΑ είναι σε κατάσταση τρέλας!!! χιχιχι, το αντιμετωπίζεις όμως πολύ ψύχραιμα, τουλάχιστον εδώ...καλά κουράγια και με λιγότερες απώλειες.
ReplyDeleteΤο ΜΑΜΑ πολύ ψύχραιμο το βρίσκω, μπράβο βρε Κωνσταντίνα μου!!!
ReplyDeleteΠεραστικά στα μικρούλια, γρήγορα σιδερένια να είναι!
xaxaxa!!! Poly gelasa me to arthro sou!! Einai apisteftes fatses ta mikra!!!! Sou stelno filia kai kalimeres!
ReplyDeleteΚωνσταντία,έτσι είναι τα ζουζουνάκια!Θα παίξουν,θα χτυπήσουν,μόνο να μην είναι κάτι σοβαρό-ψυχραιμίαααα,θα μεγαλώσουν και θ΄αναπολείς όλες αυτές τις στιγμές.
ReplyDeleteΓλύκα τα μικρά σου!
Φιλιά!
Περαστικά σας!! Πριν να γεννήσω τη μικρή μου κόρη δεν μπορούσα να βλέπω μωρό να τρέχει....τώρα τα έχω συνηθίσει όλα. Και μένα έγει γλιτώσει τόσες φορές με κάτι επιπόλαιο, δόξα τω Θεώ....Σε όλες σχεδόν τις φωτογραφίες της είναι με μελανιές στα μούτρα....Το θέμα είναι ότι εσας τώρα σας έπεσαν μαζεμένα.....Η περιγραφή σου πάντως απολαυστική!
ReplyDeleteΠΕΡΑΣΤΙΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑ...ΠΕΡΑΣΤΙΚΑΑΑ.....ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΙΠΟΤΕ ΣΟΒΑΡΟΟΟΟ!
ReplyDeleteΟΙ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ..ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΣΑΙ!
ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΑ ΧΕΡΕΣΑΙ!!!!ΥΠΟΜΟΝΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΜΕΝΑ ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ!ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η Ρ Ω Α Σ!!!!!!ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ!
ReplyDeleteΕυχαριστώ κορίτσια.... Από τη μία είναι τέλεια, από την άλλη είναι μεγάλη κούραση. Ειδικά άμα δουλεύεις κιόλας....
ReplyDeleteΚαλημέρα , πολύ όμορφες οι χειροτεχνίες σου (είδα και τις προηγούμενες αναρτήσεις σου) , πολύ μου άρεσε και το έργο με πηλό !!
ReplyDeleteΚουράγιο με τα ζουζούνια σου κι εγώ τρία παιδιά έχω (μεγαλύτερα από τα δικά σου)(οι 16 χρονες δίδυμες κόρες μου ακόμα τσακώνονται σαν τα κοκόρια), υπομονή και κουράγιο , σαμιώτικα χαιρετίσματα