painting on a tree skin

Καθώς περπατούσα ένα πρωινό γιατί είχα βαρεθεί να κάθομαι, είδα ξαφνικά μπροστά μου έναν λοφίσκο με φλούδες δέντρων. Ήμουν πολύ μακρυά από το σπίτι μου και δεν μπορούσα να πάρω όσες ήθελα. Έτσι αργότερα που ξαναβγήκα με το αυτοκίνητο, γέμισα μία σακούλα με φλούδες. Αν μ' έβλεπε ο άντρας μου!! Νευριάζει όταν παίρνω πράγματα από τα σκουπίδια!!! Τι να κάνω;;; Είναι κόλλημα....

The girl with the cat

Η κοπέλα με τη γάτα

Την κοπέλα άρχισα να την ζωγραφίζω εδώ και βδομάδες.
Ήταν από τα σκίτσα που...

Study on Giorgos Sikeliotis

Αυτή τη φορά εμπνεύστηκα από ένα έργο του μεγάλου ζωγράφου Γιώργου Σικελιώτη. Ήθελα να του δώσω τρισδιάστατη αίσθηση, έτσι χρησιμοποίησα μικρή ποσότητα πηλού για να φουσκώσω ορισμένα σημεία της εικόνας.

Εκτύπωσα σε ριζόχαρτο την εικόνα και την άφησα να στεγνώσει. Δυο προβλήματα είχα:

singing in the rain - corrections

Singing in the rain

 Είπα να διορθώσω εκείνα τα συννεφάκια που δεν μ'άρεσαν. Πρώτα ήταν σαν να έλιωναν, άγρια, τελικά τους έδωσα μια πιο καλοσυνάτη, μπαμπακένια όψη.
Εσείς τι λέτε;

Μετά - Πριν

 Τέλος το ψέκασα με λακ σπρέι, διαδικασία πολύ συνηθισμένη για μένα, όμως συνέβη κάτι που δεν ξαναέγινε. Κρακελάρισε η λάκα πάνω στο σμάλτο του φορέματος. Από τη μία χάρηκα με το εφέ, γιατί τρελλαίνομαι εγώ με κάτι τέτοια side effects! χαχαχαχα Έχουν να μαρτυρίσουν τα κουτάκι της μπύρας αυτήν την εβδομάδα: θα τα πετσοκόβω, θα τα βάφω και μετά θα τα ψεκάζω...

Από την άλλη στενοχωρήθηκα για το φουστανάκι, γιατί μ'άρεζε που γυάλιζε κόκκινο κόκκινο...

Επιπλέον ασχολήθηκα με το τέταρτο μάθημα με τη Μαριέλα. Ήταν η πρώτη σύνθεση. Μία κανάτα και ένα μήλο. Εγώ διάλεξα το χρωματικό συνδυασμό: άσπρο - μαύρο, μπλε....

4ο μάθημα

Enjoying the sun and the sea... Απολαμβάνοντας ήλιο και θάλασσα...

Λοιπόόν, Το καδράκι αυτό είναι καμβάς. Ήθελα να είναι μια κοπέλα στην αμμουδιά ξαπλωμένη που την τύλιξε το κύμα... χαχαχαχαχα Το κύμα μου μάλλον με μπούρκα μοιάζει, αλλά εν πάση περιπτώσει, κύμα θέλει η καλλιτέχνης να είναι. :))))
Την άμμο την έφτιαξα φυσικά με στόκο και... άμμο (τι άλλο;). Τη θάλασσα με σπατουλαριστό ξυλόστοκο. Το πρόσωπο της κοπέλας με γυψογάζα πάνω σε καλούπι προσώπου. Αφού στέγνωσε "πέταξα" το μισό πρόσωπο... Το κύμα το έφτιαξα με γαζούλα απλή και ατλακόλλα. Τη βούτηξα πρώτα στο μπλε μετά στην ατλακόλα, έστιψα, ζούμπιξα, κόλλησα.
Ήθελα να δείχνει ότι απολαμβάνει πολύ τον ήλιο και τη θάλασσα. (την οποία εγώ φέτος δεν θα απολαύσω αν δεν χάσω αστραπιαία 25 κιλά. :))

Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα σε όλους σας!!!!!

Singing in the rain

Ο καιρός δεν λέει να καλυτερέψει. Άνοιξη σου λέει και είναι σαν Φθινόπωρο. :) Είπα λοιπόν να φτιάξω κάτι ανοιξιάτικο, ουπς... φθινοπωρινό. Ένα καδράκι λοιπόν φτιαγμένο από φύλλο ορείχαλκου και κορνίζα από το σουηδικό επιπλάδικο.

Έκοψα το μέταλλο στα σχέδια που ήθελα. Φούσκωσα και χάραξα με το ειδικό εργαλείο.

Ζωγράφισα το φόντο.
Κόλλησα τις φιγούρες μέσα στο κάδρο.
Χρωμάτισα με κίτρινο σμάλτο την ομπρέλλα και με κόκκινο σμάλτο το φόρεμα του κοριτσιού.



Φιλιά....

Στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα....

Είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες, επειδή ήταν η πρώτη ταινία που είδε ο μεγαλύτερός μου πρίγκηπας πριν 12 χρόνια. Ακόμα δεν μιλούσε καλά καλά και έπαιρνε ύφος άγριο και φώναζε "Σο άπειλο κι ακόμα παλαπέλα!!!". Την ίδια ατάκα χρησιμοποιούσε όταν τον ρωτούσα πόσο μ'αγαπούσε... χαχαχαχαχα Έτσι λοιπόν ο Μπαζ Λάιτγιαρ είναι από τις σημαντικότερες φιγούρες κινουμένων σχεδίων για μένα... Μια και ο μικρούλης μου είναι τώρα 3 χρονών αποφάσισα να του φτιάξω τον Μπαζ για το παιδικό δωμάτιο. (Σκέφτηκα στην αρχή να το χαρίσω στον μεγάλο μου, αλλά μάλλον θα με πετάξει από το δωμάτιο με τις κλωτσιές, χαχαχαχαχα!!!!!)
Χρησιμοποίησα ένα ρετάλι mdf, πηλό αυτοξηραινόμενο, ακρυλικά χρώματα.

Κι ένα κλιπάκι από το έργο με το τραγούδι "Ποτέ πια δεν θα σαλπάρω ξανά" με τη φωνή του υπέροχου Τζίμη Πανούση

γατούλα

Το σχέδιο είναι της κυρίας μας, της Σοφίας. Το έφερε την Τετάρτη στο μάθημα και μου άρεσε πολύ. Βέβαια της Σοφίας το καδράκι ήταν πολύ πιο όμορφο από το δικό μου, μια και ήταν άψογα χρωματισμένο.
Λοιπόν, την ημέρα του μαθήματος έκοψα όλα τα μεταλλικά στοιχεία από ορείχαλκο με ένα ψαλιδάκι και με το ειδικό εργαλείο τα "φούσκωσα". Κατόπιν πέρασα με πινελάκι την πατίνα οξείδωσης.

Πήρα ένα κομμάτι ξύλο και το έκοψα στη διάσταση που ήθελα. Μετά το στόκαρα και το άφησα να στεγνώσει καλά.

Στη συνέχεια το έβαψα με γαλάζιο ακρυλικό χρώμα και κόλλησα και ένα λεπτό πηχάκι, να φαίνεται σαν κορνίζα.

Κόλλησα τα μεταλλικά κομμάτια με ατλακόλ εκεί που ήθελα και έφτιαξα από βαρύ αυτοξηραινόμενο πηλό τα μπαλόνια και ένα δέντρο.

Τέλος το έβαψα με ακρυλικά χρώματα και το ψέκασα με διάφανο βερνίκι.
Φιλιά πολλά

δέντρο

Αυτό είναι ένα πινακάκι με λάδια που χρειάστηκε αιώνες για να στεγνώσει στ'αλήθεια. Κι όσο δεν στέγνωνε τόσο μουτζούρωνα και μουτζουρωνόμουν... Πρώτη και τελευταία προσπάθεια με λάδια...

"νιαρ" με κορνίζα! :)

Ω ρε τι πάθαμε στα καλά καθούμενα.... Λοιπόν, ας τα πάρω από την αρχή. Αυτό το κάδρο με το αλουμινόχαρτο αν δεν κολληθεί κάπου επάνω ή αν δεν έχει κορνίζα, τότε είναι άσχημο γιατί φαίνονται γύρω γύρω τα αλουμινόχαρτα. Έτσι αποφάσισα να βάλω κορνίζα. Ρωτώ λοιπόν στο κορνιζάδικο, μου λέει 50€. Έτσι κατέληξα σε γαλλικό κατάστημα με δομικά υλικά και πήρα μία βέργα για καμβά 3μ. γύρω στα 16€ και είπα να το κάνω μόνη μου... Από εδώ ξεκινούν τα "ωχ Παναγία μου" χαχαχαχα... Μού φάνηκε απίστευτα  δύσκολη εργασία!

 Ενώ είχα αγοράσει  όλα τα σύνεργα για φάλτσο κόψιμο της βέργας, πριόνι, κόλλα κτλ,  κι ενώ είμαι άνθρωπος με καλή αντίληψη του μαστορέματος (αυτοαξιολόγηση είναι αυτό, ίσως να μην είμαι και πολύ αντικειμενική... χαχαχα), αυτή η δουλειά δεν ήταν για μένα.

Χαράμισα και τα τρία μέτρα της βέργας, γιατί ποτέ δεν μπορούσα να πετύχω το ακριβές μέγεθος της βέργας ή τα έκοβα ανάποδα!!! Μέρες πολλές και ώρες πολλές παιδεύτηκα. Κόλλησα, κράτησα, στερέωσα, περίμενα... Πάλι από την αρχή... Κόλλησα, κράτησα, στερέωσα, περίμενα...  ΟΥΦ!
Τέλος πάντων κάποια στιγμή κάτι κατάφερα και τέλος... δεν το ξανακάνω... χαχαχαχα

Το κερασάκι στην τούρτα αυτή ήταν που χτες έκανα μια βόλτα στο σουηδικό επιπλάδικο και είχε ωραιότατη κορνίζα για καμβά, έτοιμη σε πολύ  χαμηλότερη τιμή από την τιμή της βέργας που αγόρασα εγώ... Τέλος πάντων από τα λάθη σου μαθαίνεις.... Τώρα το κάδρο είναι έτοιμο να το κρεμάσω στο διάδρομο έξω από το δωμάτιο των δυο μικρών.... Νιαρρρρρρ
Φιλάκια προς το παρόν....

Español

Τελικά με την Ανεράιδα είμαστε συντονισμένες στην ίδια συχνότητα. Χαχαχαχαχα Πάρτυ ισπανικό εκείνη, σπανιόλα εγώ...
Αυτό το κάδρο το ξεκίνησα μαζί με το άλλο κάδρο την vintage κοπέλα με τα λουλούδια.
Έφτιαξα λοιπόν πρώτα το φόντο μα πάάρα πολύ ξυλόστοκο και που και που έριχνα και σιτάρι (χαχαχα). Αφού λοιπόν το πασάλειψα και το έσπειρα το ξύλο, ζωγράφισα σε χαρτί μια σπανιόλα. Σ'ένα φύλλο αυτοξηραινόμενου πηλού που άνοιξα με τον πλάστη, πέρασα μετά το σχέδιο και το έκοψα με τον κόφτη. Έκανα τη χαζομάρα και την πασάλειψα μετά ολόκληρη με ξυλόστοκο και ήταν σχεδόν αδύνατο να την λειάνω μετά.
Για το φόρεμα αγόρασα κόκκινο δίχτυ και το βούτηξα σε αραιωμένη κρυσταλλιζέ κόλλα. Το ζούμπηξα, το έστιψα και το έστρωσα όπως το ήθελα πάνω στο ξύλο.
Ο κισσός είναι η χαρτοπετσέτα που είχα κάνει και τα γυάλινα σουβέρ, θυμάστε;;;
Τέλος πέρασα δυο χέρια σατινέ βερνίκι ξύλου για να το θωρακίσω και να του δώσω λάμψη.

Κατά τ'άλλα η μέρα ήταν χουχουλιάρικη και τεμπέλικη. Δεν κάναμε πολλά πράγματα. Έκανα την μπουγάτσα της τεμπέλας που είδα πάλι στις συνταγές της καρδιάς. Ήταν ανάρτηση που έκαναν τα κορίτσια το 2009, αλλά η συνταγή δεν είχε μπαγιατέψει καθόλου. (χαχαχαχα) Έγινε άπαιχτη!!!! Δεν θα αδυνατίσω ποτέ, δεν κοιτώ μόνο τις τρέχουσες συνταγές αλλά ψάχνω και στα περασμένα... χαχαχαχαχα

Κορίτσια, δοκιμάστε την, ήταν πολύ καλή... Κι από αύριο... νηστεία...
Πολλά πολλά φιλιά και ευχές για καλά κούλουμα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Χαρτινα καραβάκια

Καμβάς στρόγγυλος περασμένος ένα χέρι με ξυλόστολο. Η θάλασσα είναι αλουμινόχαρτο και σινική μελάνι, ο ουρανός στόκος και ακρυλικά, η βάρκα πηλός και εφημερίδα και η σημαδούρα και το κύμα είναι πηλός. Κι εγώ μέσα στο χάρτινο καραβάκι κοιτάζω τον ορίζοντα....

Και δύο τραγουδάκια που θα ντύσουν την ανάρτησή μου είναι το "Χάρτινα Καραβάκια" του Σωκράτη του Μάλαμα και το ¨Χάρτινο Καραβάκι" του Νίκου Παπάζογλου...

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

maska bordeux bronze

 Αυτή είναι μία μάσκα γύψινη. Φτιαγμένη δηλαδή με γύψο μέσα σε καλούπι. Την δούλεψα σε τρεις φάσεις:

Φόντο: Σ'ένα ρετάλι κομμάτι mdf κόλλησα πανω σουφρωτά χαρτοπετσέτες και πέρασα από πάνω ένα στρώμα Gesso primer και το άφησα να στεγνώσει. Όταν στέγνωσε πολύ καλά το ψέκασα με μεταλλικά σπρέι δυο χρώματα, με μπρονζέ και χρυσαφί. Και... το άφησα να στεγνώσει.

Μάσκα Μέσα σ'ένα αγοραστό πλαστικό καλούπι  μάσκα, έριξα έναν αραιό χυλό γύψου καλλιτεχνίας, που προμηθεύτηκα για 0,60 € από τα σιδηρικά. Τη μάσκα την είχα αγοράσει 3,55 € από βιβλιοπωλείο. Το καλούπι το είχα αλείψει πρώτα με βαζελίνη για να ξεκαλουπώνεται πιο εύκολα. 

Μετά από κανένα δίωρο ξεκαλούπωσα και το άφησα λίγο να ξεκουραστεί. Κατόπιν το ψέκασα με μπρονζέ μεταλλικό σπρέι (το αγαπημένο μου!). Και... το άφησα να στεγνώσει.

Ύφασμα: Σ'ένα τάπερ από τυρί έριξα 1 φλυτζανάκι νερό και τη διπλάσια ποσότητα ατλακόλλα. Βούτηξα μέσα το κομμάτι ύφασμα, το οποίο και αυτό ήταν κουρτινορετάλι. Το ζούμπιξα, το ανακάτεψα, το ξαναζούμπιξα για να βραχεί παντού. Μετά το έστιψα.

Τελική συναρμολόγηση: Κόλλησα με ατλακόλλα το πρόσωπο πάνω στο mdf. Πήρα το νωπό, στυμμένο ύφασμα και το τοποθέτησα γύρω από το πρόσωπο έτσι όπως ήθελα να είναι, με κίνηση προς τα αριστερά. Ζούλιξα, πάτησα, κράτησα και... το άφησα να στεγνώσει. Α! Πάνω από το μέτωπο στερέωσα χάρτινα λουλουδάκια, που δεν θυμάμαι από πότε τα είχα. Πρέπει να ήταν από βάφτιση παιδιού μου.

Όταν στέγνωσε και έγινε πολύ σκληρό, έβαψα τις πτυχές σε χρώμα πάλι μπρονζέ μ'ένα πλατύ πλακέ πινέλο.

Έχει διαστάσεις 35 εκ. x 20 εκ. και το κρέμασα στον τοίχο.

Νεραϊδούλα

And because the true crafter never sleeps... να άλλη μια φατσούλα, νεραϊδούλα τώρα...
Σας είπα ότι με τη γυψογάζα έκανα πολλές φατσούλες ίδιες που ξαπλώνουν τώρα πάνω στο γραφείο μου και με κοιτούν. Έτσι λοιπόν θα δείτε μερικές ακόμα μέχρι να τελειώσουν :).

Έβρεξα λοιπόν τη γυψογάζα, τη στράγγιξα λίγο και την έστρωσα σε δυο στρώσεις πάνω σε καλούπια πλαστικά που αγόρασα από το βιβλιοπωλείο. Αυτά στέγνωσαν πολύ γρήγορα και με χάζευαν. Το πρώτο έγινε ο ανάσκελος κολυμβητής, το δεύτερο τώρα που είναι ίδιο με το πρώτο σε φάτσα, έγινε νεραϊδούλα.

Άλειψα με ατλακόλ έναν μικρό καμβά και έστρωσα πάνω του σουφρωτά ένα κομμάτι βαμβακερό πανί. Πέρασα άλλο ένα στρώμα ατλακόλ και περίίίμενα...

Όταν στέγνωσε ψέκασα με λιλά ακρυλικό τον καμβά και τις ακμές που προεξείχαν τις έβαψα με ασημί ακρυλικό για να τονιστούν οι πιέτες. Μετά έβαψα την κοπέλα. Επειδή η βάση δεν ήταν σκληρός γύψος, αλλά μόνο γάζα, έτρεξαν λίγο τα χρώματα, αλλά δεν πειράζει καθόλου. Μετά την κόλλησα στον καμβά της, και πρόσθεσα κι ένα κομμάτι σύρμα επάργυρο, τυλιγμένο γύρω από ένα πινέλο για να σγουρίνει, μια πεταλουδίτσα ασημί και μία λιλά χάντρα... Έτοιμο λοιπόν και το δεύτερο φατσουλίνι. Από το ίδιο καλούπι με τον κολυμβητή, όμως τόοοοσο διαφορετικό. Και τόσο εύκολο στην εκτέλεση... Φιλάκια για λίγο, γιατί δεν θα αργήσω να επανέλθω... χαχαχα... όπως θα έχετε καταλάβει εν τω μεταξύ, είμαι καθαρόμαιμη craft addict, craft junkie, craftaholic και όπως αλλιώς θέλετε... τα δέχομαι όλα....φιλιάααααα

Ανάσκελα στη θάλασσα

Δεν σας έχει τύχει να κάνετε ανάσκελα στη θάλασσα και να έχετε κλείσει τα μάτια σας και να το απολαμβάνετε; Χαχαχαχα μακρυνό πολύ, ε;
Την Τετάρτη λοιπόν που συναντήθηκα με την δασκάλα μου, τη Σοφία, είπε λοιπόν ν'ασχοληθούμε με μάσκες. Έτσι λοιπόν εθισμένη πως είμαι με το crafting άρχισα να φτιάχνω πρόσωπα... Με πηλό, με γύψο, με γυψογάζα....διάφορα που θ'αναρτώ στη συνέχεια....
Τη συγκεκριμένη την έκανα με καλούπι και γυψογάζα που προμηθεύτηκα από το φαρμακείο.
Έβρεξα τη γάζα, την έστιψα ελαφρά και την τοποθέτησα σε δυο στρώσεις στην εξωτερική πλευρά των καλουπιών. Αυτά στέγνωσαν πάρα πολύ γρήγορα.

Αφού στέγνωσαν, διάλεξα ένα και το κόλλησα πάνω σ΄'εναν μικρό καμβά με ατλακόλ. Γύρω γύρω πασάλειψα πάλι με ατλακόλα και έριξα διακοσμητική άμμο σε μάυρο και μπλε χρώμα.
Στις ακμές επειδή δεν κολλούσε με τίποτα, έβαψα με μπλε ακρυλικό χρώμα για να μην φαίνονται άσπρα τα κενά.

Τέλος ψέκασα με σπρέι κόλλα και με διάφανο σπρεϊ λάκα για να σταθεροποιηθεί το όλον....

Ανάγλυφη κοπέλα

Είναι φτιαγμένη από βαρύ αυτοξηραινόμενο πηλό.
Είχα δει ένα σκίτσο του Picasso που με είχε εντυπωσιάσει και είπα να κάνω κάτι παρόμοιο σε πηλό. Μ'άρεσε το κόνσεπτ της κοπέλας με τον μακρύ λαιμό και τα κυματιστά μαλλιά...

Η πρώτη μου επαφή με πηλό...

Αυτό το κάδρο είναι η πρώτη μου επαφή με πηλό πριν από 3,5 μήνες στο πολιτιστικό κέντρο της περιοχής μου. Το σχέδιο δεν ξέρω από που είναι, μου το έδωσε η δασκάλα μου, Σοφία Ρούσκα, η οποία πάντα έχει ένα σχέδιο για να ταιριάζει στην καθεμιά, και ξεκίνησα να το κάνω.
Είναι φτιαγμένο από φύλλο αυτοξηραινόμενου πηλού. Άνοιξα δηλ. το φύλλο με τον πλάστη και πάτησα πάνω σαν πατιτούρα το σχέδιο.
Το περιστέρι είναι ντυμένο με αλουμινόχαρτο και βαμμένο με σινικές μελάνες και το κλαδάκι στο στόμα του είναι φτιαγμένο από σύρμα με μπιρμπιλάκια από καλάι. Το φόντο της κοπέλας είναι πηλός χτυπημένος με μπίλια και βαμμένος με ασημί ακρυλικό. Στο  μαλλί φορά κορδέλα από χάλικινο συρματάκι και πράσινη πολύ ψιλή χαντρούλα.
Αφού στέγνωσε το κόλλησα σε ένα λεπτό κόντρα πλακέ θαλάσσης με ατλακόλ, και όλο αυτό σ'ένα έτοιμο σκούρο mdf. Γύρω γύρω στις ακμές άπλωσα ένα στρώμα γκέσο και μετά έβαψα με καμμένη σιέννα ακρυλικό.
Το αγαπώ πάρα πολύ, γιατί είναι η πρώτη μου επαφή με τον πηλό και το crafting γενικότερα...

Χειμώνας στον κήπο μου

Τρία πουλάκια κάθονταν... Από αύριο τρέχουμε πάλι οπότε μπορεί ν'αργήσω λίγο να κάνω νέα ανάρτηση... :) Τελευταία λοιπόν ανάρτηση πριν το χτύπημα του κουδουνιού, κι από βδομάδα... βλέπουμε.

Είναι μακρόστενος καμβάς και τα υλικά που χρησιμοποίησα είναι:
ξυλόστοκος, πάστα μορφοποίησης, ακρυλικά χρώματα, ακρυλικό σπρέι διάφανο και χρυσό, χαρτοταινία, χαρτόνι για το στένσιλ... αυτά.... νομίζω..

•  Άπλωσα στο κατώτερο ένα διαγώνιο έκτο του καμβά μία στρώση πάστα μορφοποίησης με κόκκους και μ'ένα πηρούνι έκανα κάθετες παράλληλες γραμμές.

• Στο επόμενο διαγώνιο ένα έκτο του πίνακα άπλωσα ξυλόστοκο, στον οποίο έκανα λακουβίτσες μ'ένα στυλό (πίσω μέρος) και με τα δάχτυλα.

• Στη μέση του καμβά άπλωσα πολύ λεπτό στρώμα ξυλόστοκου και με μεγάλη σπάτουλα, πολύ μεγάλη, έκανα δυο ημικύκλια.
• Έβαψα, μάλλον ψέκασα, με το χρώμα που ήθελα, το καφέ.
• 
  

• Στη συνέχεια ψέκασα και τον υπόλοιπο καμβά με τα χρώματα που είχα επιλέξει...

• Έτσι πέτυχα μία τριχρωμία με μία βαθμιαία εξέλιξη του χρώματος από αρκετά σκούρο, χαμηλά, σε αρκετά φωτεινό, στην κορυφή του καμβά.

•  Έβαψα τις κάθετες γραμμές με τόνους του πράσινου και τα βαθουλωματάκια σε συνδυασμούς κόκκινου, κίτρινου, μπλε.

• Έβγαλα το στένσιλ δέντρο/πουλάκια και έκανα με ακρυλικό χρώμα ένα μπρούντζινο περίγραμμα στο δέντρο και ασημένιο στα πουλάκια.
   
• Βγήκα έξω και μάζεψα κάτι μικρά φύλλα με έντονες ίνες που ήθελα και έκανα στάμπες γύρω από τα κλαδιά.
• Το δέντρο το γέμισα με ξυλόστοκο και το έβαψα στο χρώμα της άμμου για να κάνει αντίθεση.
• Τα κάτω πουλιά τα έκανα μαύρα και το πάνω πουλάκι, τον αρχηγό, άσπρο.

Τέλος, ψέκασα με διάφανο βερνίκι, βρώμισε όλο το εργαστήριο, αλλά εντάξει, δεν λιποθύμησα...
Φιλιά πολλά και καλή αρχή του χρόνου...