 |
| Η χαρτοπετσέτα από τα cars... |
Με τον κουμπαρά που έκανα προχθές για το μεσαίο μου πρίγκηπα ξέσπασαν πριγκηπικές ζήλιες στο σπιτικό μας. "Το ξέρω, μόνο εκείνον αγαπάς"
"Εμένα κανείς δεν μ'αγαπάει!" Και διάφορα τέτοια λυπητερά από το μικρό μου ζουζουνάκι, που ακόμα τεσσάρων δεν είναι, αλλά είναι πολύ ζηλιάρης.. :))))) |
| Ο Μπάρμπας |
Όταν του υποσχέθηκα ότι θα του φτιάξω βέβαια κουμπαρά, με ρωτούσε κάθε τόσο αν τον έφτιαξα και πού είναι. Αχχχ! Και το γάλα στο ψυγείο δεν τελείωνε.....
Τελικά άδειασα το γάλα σε άλλο δοχείο και του έφτιαξα κι εκείνου έναν κουμπαρά κονσέρβα.. Η διαδικασία ίδια όπως στην προπροηγούμενη ανάρτηση. Μόνο η χαρτοπετσέτα είναι άλλη. Το πρωί σήμερα όταν ξύπνησε το μικρό μου και είδε τον κουμπαρά, χάρηκε πολύ και πήγαινε παντού μ'αυτόν. Αρκεί να μην αρχίσει να ζητά κάθε τρεις και λίγο χρήματα για να τον γεμίσει, χαχαχαχαχα, γιατί αλλιώς την πατήσαμε. Είπαμε αποταμίευση ναι, αλλά με μέτρο. :)))))
 |
| Είμαι έτοιμος να δεχτώ και πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά. Κι άμα γεμίσω, γίνομαι μολυβοθήκη.... |
Έτσι είναι τα παιδιά....αλλά είδες που βάζουν τις μαμάδες να δημιουργούν όμορφα πράγματα!!
ReplyDeleteΜπράβο Κωνσταντίνα!! Καλή εβδομάδα και καλό μήνα!!
Το μικρό σου ζουζουνάκι είχε δίκιο....Κωνσταντίνα μου και αυτός ο κουμπαράς είναι τέλειος!!!! Φιλάκια πολλά!!!!
ReplyDeleteΠΟΛΥ ΚΑΛΌΣ !!! ΚΙ ΑΥΤΟΣ,ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ!
ReplyDelete:)))) Να είστε καλά κορίτσια!!!! Όντως χαραυγή, έτσι είναι τα παιδιά και όταν έχεις τρία παιδιά είναι δύσκολο να κρατήσεις ισορροπίες. χαχαχα
ReplyDeleteΈλενα μου, τέλειος δεν είναι, αλλά σίγασε τη δυσαρέσκεια....
Όλυ από το στόμα σου και όχι στου πορτοφολιού μου το αυτί. Πολύ φοβάμαι ότι αυτοί οι κουμπαράδες θα με ξεπαραδιάσουν... χαχαχαχα
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΥ , ΕΓΙΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ!!!!!!
ReplyDeleteΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ!!!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!!!
Καλώς σε βρήκα! Σου εύχομαι να γεμίσει πολύ σύντομα!!
ReplyDeleteΟμορφο και αυτο Κωσταντινα!!!Οσο για τις ζηλιες...δεν θα παψουν ποτε!!Αλλα οπως ειπε η χαραυγη...ευκαιρια για μας να δημιουργουμε!!!καλη σου βδομαδα!
ReplyDeleteΦαντάζομαι τα ματάκια του μικρού όταν τον αντίκρισε! Δικαίως ξετρελάθηκε, είναι πολύ ωραίος κι' αυτός.
ReplyDeleteΚαλή εβδομάδα
Πολύ όμορφος κι αυτός..φαντάζομαι τα χαρούμενα προσωπάκια τους..καλή εβδομάδα και πολλά φιλιά
ReplyDeleteΑχου το μωρέ το μικρούλι, καλά έκανες και του τον έφτιαξες, φαντάζομαι την χαρά του, είναι πολύ όμορφος και αυτός!
ReplyDeleteΦιλάκια, καλή βδομάδα!
Πολύ καλή η ιδέα σου! Κι εμένα μου ζητούσαν όταν ήταν μικρά κουμπαρά! Μου θύμισες όμορφες στιγμές! Να είσαι καλά!
ReplyDeleteΕίναι κι αυτός πολύ-πολύ ωραίος!! Να τον χαρεί ο μικρός παραπονιάρης σου ;)
ReplyDeleteΕίναι πολύ όμορφος. Να δώσεις ένα φιλάκι στο μικρό παραπονιάρικο!!
ReplyDeleteΕυχαριστούμε κορίτσια για τις καλές σας κουβέντες. Θα δώσω κι ένα φιλάκι στον μικρό παραπονιάρη, Έλενα... :)))))
ReplyDeleteΑναστασία, χαίρομαι αν θυμήθηκες όμορφες στιγμές με αφορμή τον κουμπαρά.
Φιλιά, Μαρία όντως έλαμψαν τα μουτράκια τους και χάρηκα πολύ, γιατί δεν ήταν και σπουδαίος κόπος... χαχαχα
Φιλιά πολλά σε όλες σας... Να είστε καλά....