Κι ύστερα απ' τα τόσα δαχτυλίδια...

Χτες τέλειωσα επιτέλους κι εγώ δυο δαχτυλίδια. Δεν έχω καθόλου χρόνο και αυτό με στενοχωρεί, γιατί δεν μπορώ να τελειώσω τίποτα.

Και τα δυο είναι αλπακάς 1εκ. Το πρώτο έχει λέγκες, από ορείχαλκο κι από... δεν ξέρω τι... :) Ο πωλητής δεν ήταν και ιδιαίτερα διαφωτιστικός. Μάλλον πρέπει να είναι τίποτα καλάι, φαντάζομαι, γιατί πολύ εύκολα ξεκόλλησε. Αγόρασα ένα ολόκληρο σακουλάκι, να δούμε τι θα το κάνω.... χαχαχαχα Δεν πειράζει όμως, θα το κολλήσω με κόλλα κι ας κάνει ό,τι θέλει....

Επιτέλους ήρθε το Σαββατοκύριακο, να ξεκουραστούμε λίγο (ή να κουραστούμε ενδεχομένως, γιατί το σπίτι μας μοιάζει βομβαρδισμένο... ;)). Όσο νά'ναι όμως θα κοιμηθούμε μια ωρίτσα παραπάνω μεθαύριο το πρωί. Ο ύπνος είναι κάτι που μου λείπει πάρα πολύ... Αχβαχ... Η αλήθεια είναι ότι όταν μεγαλώσουν τα παιδιά, θα αναπολώ αυτές τις στιγμές και θα συγκινούμαι... Τις στιγμές που μάζευα 5 κιλά ψίχουλα και πατημένα πατατάκια από το πάτωμα. Τα σκορπισμένα επιτραπέζια που πρέπει να τοποθετήσω στα σωστά κουτιά. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Τις μπάλες. Το πρωινό και βραδυνό γάλα. Τα κλάματα μέσα στη νύχτα, όταν βλέπουν κακό όνειρο. Τους καυγάδες τους. Τα υπέροχα λογάκια τους.

Πάλευε χτες ο μικρός με τον μεγάλο και φώναζε συνέχεια: "Αααα ο Δαδίν με τον Βολιάς!!!" Μια, δυο, τρεις ο Δαδίν, ρωτάω τον μεγαλύτερο "τι εννοεί βρε ο μικρός όταν λέει Δαδίν και Βολιάς;" Και λέει: "Δαυίδ και Γολιάθ. Δεν ακούς;" χαχαχαχαχαχαχαχαχα! Ούτε πήγε ο νους μου.

Την Καθαρά Δευτέρα έφαγε για πρώτη φορά κι "εκείνο το ροζ" (ταραμάς) και τα "πράσινα δαχτυλάκια" (ντολμαδάκια), και δεν του άρεσαν καθόλου... χαχαχαχα

Μπήκε και η Άνοιξη τυπικά και πράγματι λίγο γλύκανε ο καιρός. Ορίστε οι τελευταίες στροφές από το "τρελοβάπορο" του Οδυσσέα Ελύτη.

Καλό Σαββατοκύριακο, καλή ξεκούραση και καλές δημιουργίες σε όλες σας!!!!!!

Pin It