Λύθηκε το πρόβλημα!

Το μικρότερο ζουζουνάκι μου που θέλει να είναι κάθε απόγευμα στο πάρκο

Αφού έσβησα ό,τι μπορούσα να σβήσω, άλλαξα ό,τι μπορούσα ν' αλλάξω, νευρίασα όσο μπορούσα να νευριάσω, τελικά το πρόβλημα μάλλον λύθηκε και σταμάτησε να με καταδεικνύει η γοογλε ως κακόβουλη και απαγορευμένη.

Τον τελευταίο καιρό σας έχω παραμελήσει για πολλούς και διάφορους λόγους.

Ας αρχίσω με το πρώτο που είναι η δουλειά. Δουλεύω απίστευτες ώρες στον υπολογιστή για να φτιάχνω διδακτικό υλικό για τα μαθήματά μου και να ενημερώνω και τα εκπαιδευτικά μου μπλογκ καθημερινά. Έτσι, έχω να μπω στο εργαστήριό μου... από πριν το Πάσχα!!!!! Και το χειρότερο είναι ότι δεν με φωνάζουν οι καμβάδες μου, οι στόκοι μου, τα όμορφα πινέλα μου ή η σέγα και το φλόγιστρό μου... Ελπίζω να είναι παροδικό, γιατί και σχολείο σχολείο σχολείο... αμάν πια... Κόλλησα όμως τώρα είναι αλήθεια.

Ήρθε και η Άνοιξη και πήγαμε και εκδρομές με το σχολείο (πάλι...), πράγμα που μου πήρε όλη την ενέργεια και τη διάθεση για δημιουργία. Είχα διάθεση μόνο για σουρτούκι. (ντρέπομαι...) Πήγαμε εκπαιδευτικές εκδρομές στην Έδεσσα και στις Κυδωνιές, όπου κάτσαμε σχεδόν όλη μέρα και χαρήκαμε τον ήλιο.

Υπέροχα τα νερά της Έδεσσας. Πηγή ζωής και ευεξίας. Ήταν από τις πιο όμορφες μέρες που πέρασαν.

Ο οδηγός του πουλμαν δεν ήξερε που να μας πάει. Ευτυχώς είχε και πινακίδες, γιατί αλλιώς θα μας παρατούσε σίγουρα έξω απο την Έδεσσα!!!

Τα παιδιά λάτρεψαν τους καταρράκτες και έσπευσαν να χωθούν κάτω από τη μασχάλη του καταρράκτη... Απλά υπέροχα...

Ο εκπαιδευτικός στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης ήταν κατατοπιστικότατος στις πληροφορίες που έδωσε στην ομάδα. Τους κέντρισε το ενδιαφέρον...

Ο νερόμυλος. Εργαλείο απαραίτητο κάποτε, παροπλισμένο σήμερα... Κρίμα γιατί ήταν ενα πολύ επιβλητικό μηχάνημα που κινούνταν αποκλειστικά με τη δύναμη του νερού. 

Είχαμε δραστηριότητες στο σχολείο:

Είχα - τι είχα, ΕΧΩ - τον Όλυμπο να σιδερώσω, ανοιξιάτικα, καλοκαιρινά, χειμωνιάτικα. Τα παιδιά μου είναι συνέχεια έξω και πρέπει να τα κυνηγώ - τα μικρά όχι τον μεγάλο.  Ευτυχώς εκεί παίρνει το μεγαλύτερο βάρος ο άντρας μου.

Λαχανόκηπος; Ξέχασα να αναφέρω ότι με την Άνοιξη έρχονται και οι εξωτερικές εργασίες. χαχαχα! Κι εκεί αναλώνεται μεγάλο μερος του χρόνου μου.

Διαβάζω κι ένα όμορφο βιβλίο που θέλω να τελειώσω. 

Και τέλος έτρεχα συνέχεια σε γιατρούς εξαιτίας ενός γαστρεντερολογικού έντονου προβλήματος που με βασανίζει από τις 23 ΜΑΡΤΙΟΥ. Δεν βρίσκω δυσυχώς ούτε άκρη ούτε γιατρειά και σίγουρα δεν θα τη γλυτώσω την ενδοσκόπιση εντέρου. Απλά θέλω να πάω πρώτα σε έναν αλλεργιολόγο μήπως και κάτι με πειράζει... Ίδωμεν...

Δεν έχω ξαναπονέσει τόσο πολύ για τόσο μεγάλο διάστημα. Όποια ξέρει αλλεργιολόγους, ανοσολόγους και τεστ δυσανεξίας στη Θεσσαλονίκη, ας μου στείλει μήνυμα!!!!

Αυτά λοιπόν τα λίγα... :) σας ζαλισα... Φιλιά πολλά!!!!

Pin It